Zajęcia rewalidacyjne i specjalistyczne

Zajęcia rewalidacyjne

Dla kogo ?

Są to odrębne zajęcia organizowane dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, wydanego ze względu na niepełnosprawność.

Kto prowadzi ?

Zajęcia rewalidacyjne w naszym Zespole Niepublicznych Szkół i Placówek Oświatowych prowadzą oligofrenopedagodzy i nauczyciele-specjaliści.

Rodzaj i forma zajęć rewalidacyjnych.

Rodzaj zajęć rewalidacyjnych i ich forma wynika ze wskazań w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego . Zajęcia które prowadzimy odpowiadają indywidualnym potrzebom rozwojowym i edukacyjnym ucznia oraz są dostosowane do jego możliwości psychofizycznych.

Zajęcia rewalidacyjne mogą być indywidualne lub zespołowe.

Główne kierunki oddziaływań rewalidacyjnych to:

dynamizowanie rozwoju,
kompensowanie, czyli wyrównywanie przez zastępowanie,
korygowanie zaburzonych funkcji, defektów i zniekształceń,
optymalne usprawnianie, rozwijanie tych funkcji psychicznych i fizycznych, które są najsilniejsze i najmniej uszkodzone.

Na czym polegają zajęcia rewalidacyjne które prowadzimy ?

Rewalidacja funkcji poznawczych - pedagogiczna

- Stymulacja funkcji poznawczych /pamięć , uwaga , myślenie , spostrzeganie/

- Ćwiczenia koncentracji uwagi

- Doskonalenie sprawności manualnych i grafomotorycznych

- Usprawnianie percepcji wzrokowej i koordynacji wzrokowo- ruchowej

- Ćwiczenia orientacji czasowo- przestrzennej

- Kształcenie funkcji słuchowej

- Ćwiczenia czytania i pisania z wykorzystaniem metody sylabowej

Rewalidacja mowy i komunikacji

- Kształtowanie kompetencji komunikacyjnych

- Nauka komunikacji alternatywnej , wspomagającej

- Stymulacja nadawania i odbioru mowy w zakresie dostosowanym do potrzeb ucznia

- Stymulacja w zakresie mowy zautomatyzowanej, procesu powtarzania, nazywania, dialogu i

mowy opowieściowej

- Stymulacja procesów poznawczych w zakresie percepcji słuchowej, czuciowej, wzrokowej a także

pamięci, myślenia, orientacji przestrzennej, uwagi i koncentracji

- Ćwiczenia umiejętności pisania i czytania

Rewalidacja funkcji senso-motorycznych – integracja sensoryczna

Integracja sensoryczna (SI) to inaczej zdolność do rozumienia i porządkowania bodźców i informacji

dostarczanych z otoczenia i z własnego ciała poprzez zmysły. Umiejętność ta pozwala dziecku zrozumieć, jak

funkcjonuje otaczający je świat i nadaje sens nieustannie docierającym zewsząd bodźcom.

Zaburzenie przetwarzania sensorycznego to brak umiejętności wykorzystywania otrzymanych przez zmysły informacji w celu płynnego, codziennego funkcjonowania. Zaburzenia przetwarzania sensorycznego dzielimy na:

Zaburzenia modulacji sensorycznej:

DZIECKO NADREAKTYWNE- unika dotykania i bycia dotykanym przez przedmioty i innych ludzi. Nie lubi ruchu, czuje się mało bezpiecznie, boi się upaść, albo stracić równowagę. Cierpi na chorobę lokomocyjną. Może być usztywnione i nieskoordynowane.

DZIECKO PODREAKTYWNE- jest nieświadome że ma brudną buzię, ręce, ubranie. Nie zdaje sobie sprawy z tego, że zaraz upadnie i kiepsko się przed tym broni.

DZIECKO POSZUKUJĄCE- tapla się w błocie, żuje niejadalne rzeczy, na przykład mankiety, wpada na inne osoby.

Zaburzenia ruchowe o bazie sensorycznej:

ZABURZENIA POSTURALNE- obniżona reakcja równoważna, obniżone napięcie mięśniowe, nieprawidłowa reakcja obronna, trudności w sytuacjach przekraczania linii środka ciała.

DYSPRAKSJA- trudności w spożywaniu pokarmów, drażliwość, trudności w koordynacji ruchów, problemy z pisaniem i czytaniem, niechęć do wykonywania zadań manualnych,

Zaburzenia dyskryminacji sensorycznej:

Układu wzrokowego, słuchowego, dotykowego, przedsionkowego, prioprioceptywnego, węchowego i smakowego.

Metoda integracji sensorycznej jest dla dziecka bardzo atrakcyjna, gdyż ma charakter wesołej zabawy ruchowej. Podczas tej zabawy dostarczane są dziecku bodźce, których najbardziej potrzebuje jego układ nerwowy (co wynika z diagnozy). Terapia ta zwana „naukową zabawą” odbywa się w sali wyposażonej w specjalistyczny sprzęt i pomoce do stymulacji wszystkich systemów zmysłowych.

Rewalidacja funkcji motorycznych- gimnastyka korekcyjna

- Profilaktyka i korekta zaburzeń statyki ciała i schorzeń kostno-stawowych,

- Zwiększenie wytrzymałości organizmu, siły mięśni

- Kształtowanie i utrwalanie nawyku utrzymywania prawidłowej postawy

- Ćwiczenia oddechowe rozwijające klatkę piersiową, płuca oraz poprawiające krążenie i

dotleniające organizm.

- Wzmacnianie mięśni podeszwowych stopy (profilaktyka i leczenie płaskostopia).

- Podniesienie ogólnej sprawności i wydolności organizmu dziecka

Rewalidacja funkcji motorycznych- usprawnianie ruchowe

Rehabilitacja jest ciągiem oddziaływań stymulujących, które dążą do korygowania wad postawy, wyrównaniem lub zmniejszeniem zaburzeń uwarunkowanych uszkodzeniem OUN, minimalizowaniem trudności rozwojowych dziecka, wspomaganiem rozwoju psychomotorycznego, a także przystosowaniem do możliwie samodzielnego życia.

Głównym zadaniem rehabilitacji ruchowej jest osiągnięcie maksymalnie możliwej sprawności fizycznej dziecka, wykorzystując przy tym różnorodne metody terapeutyczne dobrane indywidualnie do potrzeb i możliwości dziecka. Kluczowe cele to:

normalizacja napięcia mięśniowego
korygowanie wad postawy,
poprawa jakości chodu,
zwiększenie wydolności ogólnej organizmu,
zapobieganie pogłębiania się przykurczy,
kształtowanie funkcji równoważnych,
poprawa zakresu samoobsługi,
kompensacja odchyleń rozwojowych
rozwijanie i doskonalenie motoryki małej i dużej,

Pracujemy metodami :

Techniki terapii manualnej w modelu holistycznym - zmodyfikowane

Terapia manualna ma na celu wspomagać zarówno kręgosłup, jak i stawy. Oprócz masażu stosowane są także różne techniki ucisku oraz rozmaite chwyty. Wszystko to ma na celu przywrócenie właściwej ruchomości stawów oraz uśmierzenie pojawiającego się bólu. Od strony praktycznej terapia manualna w modelu holistycznym polega na stymulowaniu organizmu do uruchomienia i kontynuowania procesów samoleczenia przez:

rozpoznanie mechanizmów powstawania dysfunkcji (np. niewłaściwe podnoszenie ciężkich przedmiotów, nieprawidłowe reagowanie na stres),
techniki manualne oddziałujące bezpośrednio na kręgosłup oraz tkanki miękkie, a pośrednio na układ nerwowy,
rozmowę mającą ukierunkować myśli i emocje pacjenta na poprawę samopoczucia psychicznego, a przez to również fizycznego,
modelowanie reakcji całego organizmu w celu wypracowania równowagi psychofizycznej,
edukację z zakresu wpływu stresu na zdrowie.

Elementy metody NDT Bobath

Polega na stosowaniu odpowiednich ćwiczeń oraz prowadzenia manipulacji punktami kluczowymi, do których autorzy zaliczyli : głowę, szyję, tułów, obręcz barkową i kończyny górne, obręcz biodrową i kończyny dolne. Metoda NDT-Bobath hamuje niewłaściwą postawę oraz nieprawidłowe odruchy oraz zaburzenia ruchowe powstałe w wyniku uszkodzenia mózgu, normalizuje napięcie mięśniowe (podwyższa obniżone i obniża wzmożone), wywala ruchy jak najbardziej zbliżone do prawidłowych. Metoda ta pomaga zdobyć lub odzyskać umiejętności ruchowe, przywrócić pełen zakres ruchomości stawowej.

Elementy metody PNF

Głównym założeniem metody jest ułatwienie i torowanie ruchów poprzez odpowiednią stymulację układu mięśniowo-nerwowego. Koncepcja PNF wykorzystuje działanie receptorów pozwalających znacznie przyspieszyć reakcję zwrotną pochodzącą z układu nerwowego:

proprioceptywna – czyli stymulująca głównie receptory ruchu oraz pozycji ciała,
nerwowo–mięśniowa – funkcjonuje z zaangażowaniem elementów wspólnych dla mięśni oraz układu nerwowego (synapsy, jednostki motoryczne, białka mięśniowe),
torowanie (ułatwianie, facylitacja) – ma wzbudzać motywację pacjenta i jest oparta o procesy nauczania motorycznego – tzw. motor learningu, torując nowe możliwości funkcjonalne.

Oparta na konkretnej filozofii i zasadach działania ma terapeutycznie oddziaływać na ciało ludzkie i ułatwić dziecku wykonywanie zaburzonych czynności ruchowych. W trakcie terapii PNF dziecko postrzegane jest w sposób całościowy. W związku z tym wykorzystuje się jego zdrowe i silne obszary, by móc wpłynąć na miejsca słabsze i zaburzone i umożliwić powrót do sprawności ruchowej. Ruchy stosowane w tej metodzie są zgodne z trzech płaszczyznach co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch może spowodować utworzenie nowego wzorca ruchowego czyli przywrócić przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze.

FIZYKOTERAPIA

Elektrolecznictwo - do celów leczniczych stosuje się bodźce elektryczne. Do zabiegów wykorzystuje się prąd stały, modulowane prądy średniej częstotliwości oraz impulsowe małej i średniej częstotliwości. W zależności dobranego programu elektrolecznictwo może działać: przeciwbólowo, zmniejsza napięcia mięśniowe, poprawia ukrwienie stymulowanej tkanki, przyspiesza proces regeneracji i wchłaniania obrzęków.

Światłolecznictwo - polega na leczeniu wybranych partii ciała światłem. Przy użyciu lampy Solux są stosowane dwa rodzaje filtrów: czerwony (działa rozgrzewająco) i niebieski ( działa przeciwbólowo i uspokajająco). Stosuje się je najczęściej w wzmożonym napięciu mięśniowym, bólach kręgosłupa, zmianach zwyrodnieniowych stawów, zaburzeniach krążenia obwodowego i stanach pourazowych narządach ruchu.

HYDROTERAPIA

Zabiegi z wykorzystaniem wody w różnych postaciach. Odpowiednio dobrana temperatura wody działa przeciwbólowo, stymuluje mięśnie i nerwy, pobudza układ krążenia i hamuje stany zapalne.

MASAŻ LECZNICZY

Sanowi uzupełnienie bądź przygotowanie do rehabilitacji, ma on za zadanie złagodzić sztywność, napięcie i ból mięśni, zwiększa również dopływ krwi do masowanego miejsca co przyspiesza proces rehabilitacji.

Zajęcia specjalistyczne

Dla kogo ?

Są to zajęcia z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla każdego ucznia, który z różnych przyczyn takiej pomocy potrzebuje.

Kto prowadzi ?

Zajęcia specjalistyczne w naszym Zespole Niepublicznych Szkół i Placówek Oświatowych prowadzą nauczyciele-specjaliści :

nauczyciel-terapeuta pedagogiczny
nauczyciel-logopeda
nauczyciel-logopeda , trener metody Tomatisa
nauczyciel oligofrenopedagog
nauczyciel- trener EEG Biofeedback
psycholog

Rodzaj i forma zajęć

W naszej szkole organizuje się dla uczniów i wychowanków :

zajęcia korekcyjno-kompensacyjne

Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne są rodzajem terapii pedagogicznej ukierunkowanej na korygowanie i kompensowanie zaburzeń psychoruchowych dziecka .Celem tych zajęć jest usprawnienie funkcji zaburzonych analizatorów, kompensacja braków, ćwiczenie pamięci, koncentracji, doskonalenie umiejętności czytania, pisania, wzbudzanie motywacji u uczniów oraz stwarzanie okazji do odnoszenia przez nich sukcesów.

zajęcia logopedyczne

Organizuje się dla uczniów z zaburzeniami mowy, które powodują zaburzenia komunikacji językowej oraz utrudniają naukę.

zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne

Podczas zajęć rozwijane są umiejętności i zdolności z zakresu sfery emocjonalno-społecznej np. samodzielność ,motywacja ,komunikowanie i rozładowywanie emocji , przestrzeganie norm i obowiązujących zasad ,samokontrola ,rozumienie sytuacji społecznych ,rozwiązywanie konfliktów.

inne zajęcia o charakterze terapeutycznym , w tym :

terapia EEG Biofeedback

To nowoczesna metoda treningowa wykorzystująca specjalistyczny sprzęt wraz z oprogramowaniem do obserwacji aktywności i pracy mózgu podczas treningu. Atrakcyjna forma pracy (gry multimedialne, filmy) sprawia, że nabywanie kolejnych umiejętności staje się dla dziecka ekscytującą zabawą i prawdziwą przyjemnością.

Podczas treningu:

- dziecko uczy się rozpoznawać własne reakcje udoskonalając działanie własnego organizmu

- aktywizuje pracę mózgu

- ćwiczy umiejętność skupiania uwagi na określonym zadaniu

terapia metodą Tomatisa

Metoda Tomatisa stosowana jest w pracy z dziećmi wykazującymi:

zaburzenia mowy, zaburzenia głosu, dysleksję, autyzm ,zespół ADHD ,problemy szkolne.

Podstawowym celem tej metody zwanej również treningiem słuchowym jest wspieranie i rozwój uwagi słuchowej, dzięki czemu następuje poprawa koncentracji, jakości uczenia się oraz rozwijanie zdolności językowych i komunikacyjnych, a także zwiększanie kreatywności oraz poprawa zachowań społecznych. Metoda polega na słuchaniu uprzednio obrobionych laboratoryjnie dźwięków poprzez urządzenie zwane "elektronicznym uchem”. Ćwiczenia te stymulują centralny układ nerwowy, a w szczególności korę mózgową, która stanowi centrum procesów myślenia.

neurorehabilitacja z wykorzystaniem sprzętu C-EYE czyli Cyber Oka (wykorzystującym technologię śledzenia wzroku )

Terapia z wykorzystaniem C-EYE służy do stymulacji funkcji językowych, wzrokowo – przestrzennych, pamięci, myślenia, umiejętności komunikacji. Trening C-EYE pozwala na : śledzenie aktywności wzrokowej dziecka , możliwość sprawdzenia, co konkretnie przyciąga uwagę dziecka na wyświetlanym ekranie.
Analizowane są wszystkie jego reakcje na prezentowane bodźce wzrokowe lub wzrokowo-słuchowe.

Dziecko ma możliwość sterowania komputerem poprzez wybieranie za pomocą wzroku konkretnych, interesujących go elementów na ekranie. Są to komunikaty tekstowe, obrazkowe (piktogramy) lub dostępne na wirtualnej klawiaturze litery .