Niepubliczny Ośrodek  Rewalidacyjno-Wychowawczy działa w ramach Zespołu Niepublicznych Szkół i Placówek Oświatowych „ Nasza Szkoła” w Michalinowie Oleśnickim .

Typ  placówki : ośrodek rewalidacyjno-wychowawczy

Ośrodek  przeznaczony jest dla :

• dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim   w wieku od  3 do 25 lat

( od początku roku szkolnego w roku kalendarzowym , w którym kończą 3 lata, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym , w którym kończą 25 lat)

Ośrodek prowadzi :

• zespołowe zajęcia  rewalidacyjno –wychowawcze  ( minimalny wymiar zajęć – 20 godz./tygodniowo)
• indywidualne zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze ( minimalny wymiar zajęć - 10 godz./tygodniowo)

Zadania ośrodka :

Głównym  zadaniem  ośrodka  jest  przygotowanie  wychowanków  w miarę  ich  możliwości psychoruchowych do samodzielnego udziału w życiu społecznym w integracji ze środowiskiem.

Spełnianie obowiązku szkolnego :

Udział w zajęciach dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim objętych obowiązkiem rocznego przygotowania przedszkolnego , obowiązkiem szkolnym lub obowiązkiem nauki  jest  równoznaczny  ze spełnianiem tych obowiązków.

Zajęcia  rewalidacyjno-wychowawcze  obejmują  :

• naukę nawiązywania kontaktów w sposób odpowiedni do potrzeb i możliwości uczestnika zajęć
• kształtowanie sposobu komunikowania się z otoczeniem na poziomie odpowiadającym indywidualnym możliwościom uczestnika zajęć
• usprawnianie ruchowe i psychoruchowe w zakresie dużej i małej motoryki , wyrabianie orientacji w schemacie własnego ciała i orientacji przestrzennej
• wdrażanie do osiągnięcia optymalnego poziomu samodzielności w podstawowych sferach życia
• rozwijanie zainteresowania otoczeniem , wielozmysłowe poznawanie otoczenia , naukę rozumienia zachodzących w nim zjawisk , kształtowanie umiejętności funkcjonowania w otoczeniu
• kształtowanie umiejętności funkcjonowania w grupie
• naukę celowego działania dostosowanego do wieku , możliwości , zainteresowań uczestnika zajęć oraz przejawianej przez niego aktywności

Zespoły :

Podstawową jednostką organizacyjną w ośrodku  jest zespół  rewalidacyjno-wychowawczy.

Liczba wychowanków  w  zespole  wynosi  2-4 uczestników zajęć.

O doborze wychowanków do zespołów decydują  głównie ich potrzeby  i możliwości  psychofizyczne, przy czym najważniejszym  kryterium  doboru  jest dobro wychowanka i uzasadnione przekonanie, że tworzone są dla niego najkorzystniejsze warunki  rewalidacji, wychowania i opieki.

Każdy zespół  znajduje się pod opieką wychowawczą nauczyciela wychowawcy .

Do każdego  zespołu, na czas niezbędny do prowadzenia zajęć, zatrudnia się  pomoc wychowawcy.

 

Indywidualne zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze

Indywidualne zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze  prowadzone  są w domu rodzinnym wychowanka .

Opiekę nad  wychowankiem  niezbędną w czasie prowadzenia zajęć  indywidualnych  w domu rodzinnym  zapewniają rodzice.

Warunki niezbędne do prowadzenia  zajęć  w domu rodzinnym zapewniają rodzice

Zajęcia opiekuńczo-wychowawcze :

Ośrodek  zapewnia zajęcia opiekuńczo-wychowawcze wychowankom, którzy muszą dłużej przebywać                           w placówce za względu na czas pracy ich rodziców,  organizację dojazdu do ośrodka lub inne okoliczności wymagające zapewnienia wychowankowi opieki w placówce.

Ośrodek  zapewnia :

• realizację zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych
• warunki do nauki , sprzęt specjalistyczny , środki dydaktyczne odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe oraz  możliwości psychofizyczne  wychowanków
• zajęcia specjalistyczne
• integrację wychowanków ze środowiskiem rówieśniczym , w tym uczniami pełnosprawnymi

Pozostałe informacje o ośrodku  :

• Udział w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych  jest bezpłatny
• Ośrodek  czynny  jest  od poniedziałku do piątku;  w godzinach 7.00 – 15.00;
• Ośrodek zatrudnia nauczycieli posiadających wymagane kwalifikacje.
• Ośrodek stosuje organizację roku szkolnego ustaloną dla szkół publicznych
• Ośrodek prowadzi dyżury opiekuńczo – wychowawcze dla wychowanków , w tym  w okresie ferii zimowych i letnich.
• Wychowankowie mają możliwość spożywania ciepłego posiłku (zupa);
• Bezpłatny dowóz do placówki ( dowóz zapewniają gminy właściwe ze względu na miejsce zamieszkania wychowanka)
• Ośrodek zapewnia rodzicom konsultacje i pomoc w doborze indywidualnego sprzętu rehabilitacyjnego
• Ośrodek nie organizuje opieki  zdrowotnej nad wychowankami ( nie zapewnia świadczeń medycznych , opieki pielęgniarki , lekarza dentysty)

 

Metody , którymi pracujemy :

METODA CZTERECH ŻYWIOŁÓW

Zajęcia z żywiołami, a także poranny krąg, czyli stymulacja polisensoryczna według pór roku, bądź też wszelkie ćwiczenia mające na celu wyzwalanie aktywności własnej dziecka skłaniają nauczycieli-terapeutów do poszukiwań rozwiązań metodycznych w przyrodzie. Zabawy z żywiołami (np. ogień – lampiony; pioruny – lampa plazmowa) oraz zabawy z zastosowaniem materiału przyrodniczego (np. liście, kamienie, piasek, szyszki, kasztany, muszle, zioła) oddziałują na wszystkie zmysły dziecka. Jako elementy natury przyciągają uwagę i fascynują, nie są skomplikowane w zastosowaniu

NEDYREKTYWNA TERAPIA ZABAWOWA

Została stworzona przez amerykańską terapeutkę Wirginię Mac Axline. Koncepcja ta opiera się na założeniu, iż zabawa jest naturalnym środkiem dziecięcego samowyrażania się. Nauczyciel pozostawia dziecku swobodny wybór zabaw i nie wykonuje za niego żadnych czynności, dzięki czemu dziecko ma możliwość ujawnienia i uzewnętrznienia swoich uczuć. Obserwując dziecko w czasie zabawy, można uświadomić sobie jego potrzeby, zainteresowania, źródła lęku i frustracji oraz sposoby radzenia sobie dziecka w danej sytuacji. Niedyrektywna Terapia Zabawowa mobilizuje dziecko do podejmowania decyzji, wyborów, pokonywania napotkanych trudność, umożliwiając tym samym harmonijny jego rozwój

WARUNKOWANIE INSTRUMENTALNE

Podstawowym celem stosowania tej metody jest likwidowanie niepożądanych zachowań oraz wyuczenie określonych zachowań. Środkiem do realizacji tego celu będzie stosowanie różnego typu wzmocnień.

METODY OPARTE O KONTAKT Z CIAŁEM

Doznania związane z odczuwaniem dotyku, ruchu, z tzw. bliskimi zmysłami, pojawiają się najczęściej w życiu człowieka. Dlatego te są mu najlepiej znane, zapewniają poczucie bezpieczeństwa. Pozwalają na zdobywaniu informacji o swoim ciele, wyodrębniają go z otoczenia, służą nawiązaniu kontaktu z terapeutą, a także ułatwiają rozwój poznawczy.

Do metod zaliczyć można:

• zabawy paluszkowe;
• baraszkowanie;
• Programy Aktywności: świadomość ciała, kontakt i komunikacja;
• Metodę Ruchu Rozwijającego W. Sherborne

PROGRAM CZUCIOWY CAŁEGO CIAŁA

Program obejmuje całą powierzchnię ciała. Przy wykonywaniu ćwiczeń całą powierzchnię ciała dzielimy na obszary, które kolejno poddajemy stymulacji:

• ręka lewa
• ręka prawa
• noga lewa
• noga prawa
• klatka piersiowa  i  brzuch  ( zawsze  masujemy zgodnie z  ruchem
  wskazówki zegara)
• ramiona, plecy, pośladki.

. Program czuciowy stosujemy w celu:

• poprawy czucia powierzchniowego i głębokiego
• poprawy odczuwania ciała jako całości.

Na program składa się:

• uciskanie całej powierzchni ciała
• dociskanie nóg do klatki piersiowej ze zgiętymi kolanami
• dociskanie i rozciąganie powierzchni stawowych
• masaż całego ciała materiałami o różnej fakturze.

MUZYKOTERAPIA

Muzyka uwrażliwia odbiór bodźców z otoczenia, wpływa na rozwój świadomości własnego ciała, koncentrację uwagi, pamięć, wyobraźnię. Pobudza ciało w zakresie ruchów dowolnych. Kształtuje umiejętności współdziałania w grupie.
Muzyka daje możliwość odbioru miłych, przyjemnych doznań, może być źródłem odprężenia, pomaga nawiązać kontakt z drugim człowiekiem

SALA DOŚWIADCZANIA ŚWIATA

Metoda pozwalająca na pobudzenie zmysłów, a poprzez to wyzwolenie aktywności własnej osoby poddanej tego typu terapii/zajęć oraz ułatwienie kontaktu z opiekunem.
Dzięki tej metodzie  wychowankowie oswajają się  z różnymi bodźcami, osiągają  stan relaksacji, lepiej postrzegają  otoczenie, są aktywniejsi, mają  lepszą orientację w schemacie ciała i przestrzeni , lepiej nawiązują kontakt .

METODA  RELAKSACJI

Relaksacja jest to zmniejszanie się naprężeń w ciele, rozluźnianie napięcia, wiotczenie tkanek. Metodę ta wykorzystujemy, stosując pewne elementy masażu klasycznego np. głaskanie, rozcieranie, ugniatanie.
Podczas masażu, poprzez sprzężone działanie bodźców słuchowych, dotykowych wpływamy na stymulowanie poczucia własnego ciała dziecka, wspomagamy rozluźnienie odpowiedniej jego części. Dodatkowo masaż sprzyja nawiązaniu kontaktu wzrokowego z osobą prowadzącą, oliwka lub krem wspomaga stymulację zmysłu węchu a muzyka słuchu.

ARTETERAPIA , ZABAWY  PLASTYCZNE

Podstawowym celem arteterapii jest  umożliwienie  wychowankom  wyrażania emocji przez sztukę.
Zastosowanie tej metody w naszej placówce polega na np.
-  odciskaniu  na papierze dłoni lub stopy w farbie lub w masie solnej czy glinie
-  robieniu  odcisków  różnych przedmiotów.
-  malowanie dłońmi, palcami na dużych arkuszach papieru, używając różnych kolorów farb lub masy mydlanej,
kisielu z mąki ziemniaczanej zabarwionym farbą czy papka z kaszki manny, wymieszaną z farbą i klejem.
Podczas zajęć plastycznych wykonujemy też prace powstałe w wyniku posmarowania klejem kartki papieru i posypywania różnymi sypkimi przedmiotami , wykonujemy  prace z masy solnej czy masy papierowej, używamy gliny, piasku, grochu, fasoli, ryżu, kasztanów, żołędzi itp.

SENSOPLASTYKA.

Sensoplastyka wpływa na stymulację wszystkich zmysłów: wzrok, słuch, węch, smak, dotyk
To plastyka migdałowa, cynamonowa, pomarańczowa, chilli. Plastyka pachnąca, słodka, kwaśna, gorzka, miękka, szorstka, gładka, twarda, sucha, mokra, lekka, ciężka...
Stymulując receptory wpływamy na rozwój połączeń nerwowych w mózgu. Im jest ich więcej tym „łatwiej” nam się myśli, tym sprawniej przebiegają wszelkie procesy analizy i syntezy w umyśle. Plastyka sensoryczna to mnogość faktur, tekstur oraz cała paleta barw.

SENSOBAJKA

Sensobajka  jest ciekawą próbą prezentacji bajek dla osób niepełnosprawnych intelektualnie , które nie są wstanie zrozumieć słowa czytanego. Założeniem sensobajki jest zobrazować tekst czytany przez nauczyciela poprzez ruch, gest, zabawę przy użyciu różnych rekwizytów. Poprzez sensobajkę dostarczamy dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej intelekualnie różnych bodźców, które pobudzą i uaktywnią zmysły (słuch, wzrok, dotyk , węch, smak). Zjawiskiem zwiększającym możliwość poznania otaczającego świata przez dzieci niepełnosprawne intelektualnie jest kompensacja zmysłów. Sensobajka umożliwia tworzenie realistycznych obrazów w  wyobraźni słuchaczy. Obrazy te tworzymy tym skuteczniej, im dokładniej są odczuwane w danej sytuacji.  Powinny obejmować one wszystkie zmysły. Jeżeli, na przykład czytamy bajkę, której akcja rozgrywa się w lesie, wyobrażamy sobie las, angażujemy  zmysł wzroku (obraz lasu wyświetlany na monitorze interaktywny), zmysł dotyku (gałązki świerku, szyszki, mech,) zmysł węchu (olejek aromatyczny), zmysł słychu (słuchanie odgłosu lasu, szum liści), zmysł smaku (owoce leśne). Rozwijanie  zmysłów jak i ich integracja umożliwia selekcjonowanie i odpowiednią interpretację napływających informacji.

SENSOPAKA

SensoPaka jest propozycją ustruktralizowanych zajęć stymulacyjnych dla dzieci   i dorosłych z zaburzonym funkcjonowaniem zmysłów dla osób z głęboką   i głębszą niepełnosprawnością intelektualną, z zaburzeniami neurologicznymi. Każda sesja trwała około 20 minut i składała się z kilku polisensorycznych stymulacji odbywających się na tle odpowiednich dźwięków i muzyki. Sekwencje  te są starannie dobrane tak, aby zapewnić różnorodność stymulacji. Każda sesja kończyła się krótką relaksacją. Aby przeprowadzić sesje potrzebne jest: ciche pomieszczenie, zestaw SensoPaka i odtwarzacz CD. Dzięki ustrukturalizowaniu zajęcia SensoPaka są dla uczestnika bezpieczną emocjonalnie propozycją ćwiczenia, dzięki której mogą wejść w kontakt  ze swoim ciałem, otoczeniem oraz ludźmi. Metoda ta zachęcała do otwarcia się na relacje ze światem.

AROMATERAPIA

Aromaterapia jest to terapia polegająca na wykorzystaniu olejków eterycznych otrzymywanych z roślin aromatycznych. Olejki takie, pozyskiwane w rozmaity sposób, są stosowane w leczeniu różnych dolegliwości fizycznych i psychicznych, a także w kosmetyce lub po prostu dla przyjemności. Olejki eteryczne działają zarówno na  stan fizyczny, jak i psychiczny.

CHROMOTERAPIA

To metoda leczenia barwami, np. przyjmowanie barw wraz z pokarmami, stosowanie właściwej barwy otoczenia i ubioru, barwne naświetlania. Ten rodzaj terapii może w sposób zasadniczy poprawić energetyczny poziom funkcjonowania  wychowanka. Dzieci ospałe, mało zainteresowane otoczeniem, o słabych możliwościach komunikacyjnych, pod wpływem barw stają się bardziej aktywne, ciekawe świata, łatwiej nawiązać z nimi kontakt. Metoda pomaga także w przezwyciężaniu stereotypii i hamowaniu zachowań agresywnych.

METODA „PIELĘGNACJI WYCHOWUJĄCEJ"

Metoda ta polega na tym, że w normalny tok życia rodzinnego i opieki wplata się elementy kształcące i usprawniające. W tym celu wykorzystuje się sytuacje pielęgnacyjne do wspomagania rozwoju dziecka, np. sytuację karmienia (rozpoznawanie smaków, zapachów, nauka żucia, posługiwanie się kubeczkiem, sztućcami, opanowywanie różnych nazw), sytuację mycia i przewijania (mówienie do dziecka, ukazywanie różnych możliwości poruszania się, kształtowanie współdziałania przy myciu, rozwijanie poczucia sprawstwa, np. poruszania się w wodzie, chlapania itd., sytuację ubierania dziecka (nazywania części garderoby, dokonywania wyborów, rozpoznawania odzieży, dostosowywania ubioru do warunków pogodowych, do sytuacji

METODY   PRACY   LOGOPEDYCZNEJ

W przypadku głębokiej niepełnosprawności intelektualnej , terapia logopedyczna nabiera szczególnego znaczenia i ma specyficzny charakter. Zasadniczym jej celem jest umożliwienie kontaktu z otoczeniem w stopniu możliwym do opanowania przez dziecko oraz konieczność stymulacji funkcji ruchowych aparatu artykulacyjnego.

Praca logopedy z dzieckiem głęboko niepełnosprawnym intelektualnie  polega na :

• wygaszaniu odruchu kąsania,
• wywołaniu żucia,
• synchronizacji rozdrabniania i połykania,
• wzmacniania mięśni warg i języka,
• zwiększeniu kontroli czucia,
• ćwiczeniach prawidłowego oddechu.
• usprawnianiu aparatu artykulacyjnego w sposób bierny
• ćwiczeniu aparatu artykulacyjnego w sposób czynny, na ile to możliwe
• ćwiczeniu prawidłowego oddechu
• ćwiczeniu emisji głosu
• rozwijaniu komunikacji pozawerbalnej.

METODA  STYMULACJI  W  NATURALNYM  ŚRODOWISKU

Stymulacja w naturalnym środowisku dostarcza najbogatszego materiału wielozmysłowego i angażuje wszystkie zmysły  jednocześnie.

Naturalne środowisko dzieci  z głęboką niepełnosprawnością intelektualną to  środowisko domowe i przyroda.

Środowisko domowe. Celem pedagogicznym takich zajęć jest tworzenie stymulacji umożliwiających uczestnictwo w aktywnościach życia codziennego. Każdy przedmiot gospodarstwa domowego  pozwala na zdobywanie konkretnych doświadczeń. Dzięki temu dziecko  może odkrywać swoje otoczenie, poznawać przedmioty codziennego użytku, jak również kojarzyć wrażenia z przedmiotami i miejscami z których one płyną.

Przyroda. Doświadczenie wielu bodźców naturalnych – woda, trawa, kora drzew, kamieni odbywa się w nie w murach szkoły lecz w parku, lesie – gdzie istnieje możliwość bezpośredniego kontaktu z przyrodą. Celem tej stymulacji jest dostarczenie uczniowi elementarnych doświadczeń dotyczących jego środowiska naturalnego i odkrywanie wspólnie z nim różnych zjawisk istniejących w otoczeniu, co może zaowocować lepszą w nim orientacją.